بسم الله الرّحمن الرّحیم و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و عجّل فرجهم

ابلاغ قانون ارتقای سلامت اداری و مقابله با فساد که در روز شنبه 19 آذرماه سال جاری از سوی علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی بر اساس اصل ۱۲۳ قانون اساسی جهت اجرا طی نامه ای به رئیس جمهور محمود احمدی‌نژاد ابلاغ گردید ، موضوع و قانون مهمی بود که در هیاهوی مسایل سیاسی داخلی و خارجی این روزها ، مجال طرح و پرداختن جدی به آن نگردید ، هرچند مصطفی پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کشور هم در روز پس از آن یعنی 20 آذر و البته در چند هفته گذشته آنگاه که در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسیده بود ، اشاره هایی بدان داشته و به اهمیت آن تاکید کرده بود .

نگارنده هر چند سعی نمود به متن این قانون دست یابد اما علیرغم زیر و رو نمودن پایگاههای خبری مجمع ، مجلس ، مرکز پژوهشها و .. تنها چیزی که بدان رسید آنهم در پایگاه خبری مرکز پژوهشهای مجلس ، متن برنامه ( و نه قانون ) ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد مصوب 25/12/82 هیئت دولت بود که امضای محمدرضا عارف معاون وقت رئیس جمهور را در پای خود داشت و جالب آنکه در انجام جستجوی این قانون در این پایگاه آن را به عنوان لایحه معرفی و تاریخ تصویب آن در مجلس را 23/3/87 و در مجمع تشخیص مصلحت 17/8/90 اعلام میکند .

لذا اگرچه به متن این قانون دسترسی نگردید تا از چند و چون آن اطلاع حاصل شده و چشم انداز اجرای آن در آتی و نتایج آن را مورد تحلیل قرار داد ، لکن اشاراتی که پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کل کشور در ماه گذشته و همچنین ، زمانی ، نماینده کنگاور ؛ صحنه و هرسین به آن داشته اند و آن را جامع در تعریف نسبتاً کلی (!!) و مصرح به مصادیق فساد اداری و مالی ، مجموعه های تحت کنترل ، درج محرومیت های متخلفین و ... دانسته اند اما آنچه همچنان مغفول مانده و بعید است که مسئولین به این زودی ها به آن بپردازند توجه به جنبه های پیشگیرانه قوانین و بسترهای اساسی آن است . این مهم حتی در بندهای ششم (6- رعايت عدالت در نظام پرداخت و جبران خدمات با تأكيد بر عملكرد، توانمندي، جايگاه و ويژگي‌هاي شغل و شاغل و تأمين حداقل معيشت با توجه به شرايط اقتصادي و اجتماعي.) و سیزدهم (13- عدالت محوري، شفافيت و روزآمدي در تنظيم و تنقيح قوانين و مقررات اداري.) سیاست های کلی نظام اداری که توسط ولی امر مسامین ابلاغ گردیده است اشاره جدی و اساسی داشته است که از آن غفلت شده است ، هر چند برخی مدعی شوند که قانون خدمات کشوری در این راستا بوده اما در واقع شکاف بسیار عمیقی را در فاصله ما بین مبانی و آموزه های دینی که همانطور که عرض شد مورد تاکید مقام عظمای ولایت بوده با آنچه در حوزه عمل از سوی وکلا ی مجلس و دولتمردان میبینیم ؛ شاهدیم .

شاید ذهنیت خوانندگان نسبت به گذشته ای نه چندان دور همچنان آشنا باشد ؛ آنگاه که کرباسچی ، شهردار وقت تهران در دادگاه معروف خود ، در مقابل سوال " چرا به فلان معاونت یکصد میلیون تومان بلاعوض و هدیه داده‌ای " ، گفت : این آقا خدمت‌هایی کرده که باید او را طلا بگیرند.

متاسفانه این نوع طرز تفکر که بویژه از دوران دولت موصوف به سازندگی در مدیران و مسئولین رسوخ پیدا کرده و نهادینه شده را امروز در جای جای ادارات و مناصب بالای دولتی و استفاده از مواهب مسولیت ها میبینیم و این دقیقاً بر خلاف آموزه های دینی است که ما بدان افتخار داریم ؛ کافیست نظری کوتاه و بازخوانی دوباره ای به نامه 53 نهج البلاغه امیر مومنان علیه السلام داشته باشیم . همان نامه معروف حضرت به مالک اشتر که به عنوان بهترین سند دادگستری و مرجع عدالت پروری در طول تاریخ در سازمان ملل در سال 1382 به ثبت رسیده است ، اما ما نه تنها در عمل به آن ، بلکه حتی در معرفت و آگاهی از آن کاهلیم و شاید هم نه قصور بلکه تقصیر داشته و عامدانه از انجام آن سرباز میزنیم :

1) امام مومنان علیه السلام ، در قسمتی از این نامه به مالک چنین می فرماید :
"وَلْيَكُنْ آثَرُ رُؤُوسِ جُنْدِكَ عِنْدَكَ مَنْ وَاساهُمْ فى مَعُونَتِهِ، وَ اَفْضَلَ عَلَيْهِمْ مِنْ جِدَتِهِ بِما يَسَعُهُمْ وَ يَسَعُ مَنْ وَراءَهُمْ مِنْ خُلُوفِ اَهْليهِمْ، حَتّى يَكُونَ هَمُّهُمْ هَمّاً واحِداً فى جِهادِ الْعَدُوِّ، " :
" و بايد برگزيده ترين سران سپاهت نزد تو كسى باشد كه در كمك به سپاهيان مواسات را رعايت نمايد، و از توانگرى خود به آنان احسان كند به اندازه اى كه بتواند سپاهيان و خانواده هاى آنان را كه از خود به جاى نهاده اند اداره نمايد، تا انديشه آنان در جنگ با دشمن يك انديشه باشد "
اگرچه در گذشته این امر را در برخی از مسئولین و مدیران و فرماندهان عرصه دفاع مقدس داشتیم ، چنانچه به عنوان مثال در دفعات مکرر شهید بابایی و شهید برونسی عملکردی چنین مومنانه داشته اند و نگارنده علیرغم اشاره به چند داستان در پینوشت این یادداشت ، خوانندگان گرامی را جهت آگاهی بیشتر به کتاب های " پرواز تا بینهایت " و " خاک های نرم کوشک " ارجاع میدهد ؛ اما سوال اساسی اینجاست که آیا مسئولین امروز نیز چنین رفتار مینمایند . تنها کافیست به امکاناتی که تحت عنوان مدیر و .. از بیت المال مسلمین در اختیار برخی از مدیران و حتی خانواده ایشان قرار دارد و نهادهای نظارتی علیرغم اطلاع با هزاران بهانه اغماض مینمایند نگاهی انداخت؛ تا آنجا که قرار است امکاناتی رفاهی در اختیار تمامی کارکنان دولت قرار گیرد ، امکاناتی که با عنوان مدیریتی است را بهتر نظر بیاندازیم ، اتاقهای مدیریتی ، ویلاهای مدیریتی و .... کاملاً عیان و بی پرده و با طمطراق عنوان میشود و کسی هم نه تنها جرأت اعتراض که اساساً فکر اعتراض را هم نمی کند چرا که این همان فرهنگی است که نهادینه کرده اند . همین مجتمع های تفریحی دولتی در سواحل مازندران در ساری ، محمودآباد و گهرباران و ... را ببینید ، برخی ویلاها مخصوص مدیران و وزرا و ... با امکانات بالا و وسعت زیاد و برخی دیگر کارمندان است . بگذریم ... اما میدانیم که این شرایط در شأن نظام اسلامی نیست که باید مدیرانش هر چه بالاتر ، در معیشت و امکانات زندگی به مردم عادی نزدیک تر ، امری که یقیناً یکی از علل رای فراوان دکتر احمدی نژاد در دوره انتخابات سالهای 84 و 88 بوده است.

2) در روزهای پایانی سال 86 بود که برخی رسانه ها و روزنامه های داخلی با استناد به آمار منتشر شده کمیته حقوق و دستمزد کانون هماهنگی شورای اسلامی کار، گزارشی را منتشر کردند که به مذاق وزیر رفاه خوش نیامد. در آن گزارش آمده بود که "خط فقر برای هرخانواده ایرانی به رقم بی سابقه 600هزار تومان رسیده است " وهمین امر سبب شد تا عبدالرضا مصری؛وزیر وقت رفاه دولت نهم نشستی خبری ترتیب دهد و در واکنش به این آمار نگران کننده در خصوص خط فقر بگوید:"خط فقر به هیج دردی نمی‌خورد،اعلام خط فقر هیچ دردی را دوا نمی‌کند. مسائل و مشکلات جدی‌تری در جامعه داریم که پرداختن به آنها موثر‌تر از توجه به مسائل فرعی است . " نامبرده اگرچه قول داد در آینده ای نزدیک خود ، خط فقر را اعلام کند اما نه تنها وی بلکه جانشینان وی نیز چنین نکردند . اما به واقع اگر خط فقر سال 1386 ، مبلغ 600 هزار تومان بوده ، امروز در ماههای پایانی سال 90 با گذشت 4 سال و احتساب تورم های این سالها و همچنین تورم ناشی از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها ، خط فقر چه میزان است ؟ و چه میزان از کارکنان دولت زیر خط فقر قرار دارند ؟
نه آنکه امیرمومنان به فرزندش محمد حنفیه چنین فرمود : " ای فرزند ، من از تهیدستی بر تو هراسناکم ، از فقر به خدا پناه ببر که همانا فقر ، دین انسان را ناقص و عقل را سرگردان میکند و عامل برانگیخته شدن خشم است . " ( نهج البلاغه ، حکمت 319 )

حال به واقع مدیران و مسئولین تا چه حد به فکر معیشت کارکنان دولت هستند و ایشان را تامین نمودند که انتظار سلامت کاری را نیز به نحو احسن دارند و با تصویب قوانین مقابله ای سعی در ریشه کنی این جرم و فعل مذموم که چهره زیبای نظام اداری اسلامی را زشت و کریه نشان میدهد ؛ دارند . براستی چه کسی از یاد خواهد برد سعی مجلس هشتم را در تصویب قانون موسوم به حقوق مادام العمر سیاسیون با آن استفساریه کذایی ، دل نگرانی های مسئولین مختلف و حتی برنامه های ورزشی صدا و سیما را در عقب افتادن حقوق چند صد میلیونی فوتبالیست ها را ، البته اگر تبلیغات روزافزون مصرفگرایانه تلویزیون محترم را که مخاطب آن هم خانواده و فرزندان همین کارکنان دولت است را هم فراموش نکنیم !! ، براستی سفر کیش و جشنواره های تابستانه و بهاره و .. آن ، پوشاک و رستوران ها و ... از عهده همه بر میآید ؟؟ ، مگر نه اینکه تلویزیون ما ملی است ؟؟!!

آیا آنقدر که تلویزیون ما برای عقب افتادن پول 350 میلیونی فوتبالیست ها ( شما بیشتر بخوانید به اعتراف خود آقایان ) برای حقوق نگرفتن 16 ماهه کارگران نساجی مازندران و ... هم وقت میگذارد یا آنکه صحبت از ایشان و مشکلاتشان را صدا و سیما بر خلاف مصالح ملی میداند اما سه ساعت برنامه نود در اختیار علی دایی باشد برای طلبش از فدراسیون فوتبال عین مصالح ملی است . آیا همانگونه که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ، تیم های بدهکار به بازیکنانش را تهدید به عدم ثبت قرارداد بازیکن جدید یا عدم اجازه شرکت در مسابقات میکند ، آقایان هم مدیران بدهکار و نمایندگان بدقول و ... را تحریم یا برکنار میکنند ؟؟

اما بخوانید امام مومنین علیه السلام در ادامه نامه اش به مالک اشتر در خصوص کارکنان دولت و معیشتشان چه میفرماید :
" ثُمَّ اَسْبِغْ عَلَيْهِمُ الاَْرْزاقَ، فَاِنَّ ذلِكَ قُوَّةٌ لَهُمْ عَلَى اسْتِصْلاحِ اَنْفُسِهِمْ، وَ غِنًى لَهُمْ عَنْ تَناوُلِ ما تَحْتَ اَيْديهِمْ، وَ حُجَّةٌ عَلَيْهِمْ اِنْ خالَفُوا اَمْرَكَ اَوْ ثَلَمُوا اَمانَتَكَ. ثُمَّ تَفَقَّدْ اَعْمالَهُمْ " :
" سپس جيره آنان را فراوان ده، زيرا اين برنامه براى آنان در اصلاح وجودشان قوّت است، و ازخيانت درآنچه زيردست آنان مى باشد بى نيازكننده است، و اگر از فرمانت سر برتابند و يا در امانت خيانت كنند بر آنان حجّت است و به كارهايشان رسيدگى كن"

آیا مسئولین اکنون چنین کرده اند ؟ براستی خط فقر چیست ؟ چه تعداد از کارکنان دولت و کارگران در زیر خط فقر هستند ؟؟ آیا با این دستورالعمل امیرالمومنین علیه السلام ، برای مسئولین حق برخورد با کارکنان متخلف باقی است ؟؟ آیا بهره مندی آنچنانی خود مدیران از امکانات تخلف نیست ؟؟ چه کسی و با کدام قانون با ایشان برخورد مینماید . بنا بر فرمایش امام اگر کارکنان دولت معیشتشان تامین شود خودشان امور را اصلاح کرده و خیانت نیز نمیکنند... باز هم بگذریم . ( اما تا کی ؟؟ )

جان کلام آنکه ؛ آقایان مسئول و مدیر و وکیل مجلس و نهادهای محترم نظارتی ..... ، !!!
اگرچه نامه امام متقین علیه السلام سند دادگستری و عدالت پروری سازمان ملل گشته ؛ اما شایسته ترین جای تبلور آن در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است . شما فردا روزی نیز مسئولید که پاسخ دهید برای اجرای آن چه کردید .؟؟
آقایان ، این نامه را نه دوباره که صدباره بخوانید ، خواندن توامان با عمل . پس " یا علی " .

والسلام علی من اتبع الهدی
ابراهیم بوداغی – مدرس دانشگاه


پی نوشت :

تلویزیون رنگی
«سرهنگ خلیل صراف»
شهید بابایی در منزل یک تلویزیون 14 اینچ سیاه و سفید داشت. دکتر روحانی، جانشین فرمانده قرارگاه خاتم الانبیا (ص)، از این موضوع آگاه بود. ایشان به منظور ارج نهادن به زحمات سرهنگ بابایی، در زمانی که ایشان در خانه نبودند، یک دستگاه تلویزیون رنگی به منزلشان می فرستند. فرزندان بابایی با دیدن تلویزیون رنگی خوشحال می شوند؛ ولی همسر ایشان علیرغم اصرار بچه ها، از باز کردن کارتن تلویزیون خودداری می کند. چند روز از این ماجرا می گذرد و شهید بابایی از مأموریت بازمی گردد. بچه ها با ورود پدر خبر خوش رسیدن تلویزیون رنگی را به او می دهند و ایشان ماجرا را از همسرش جویا می شود. شهید بابایی از اینکه خانمش بدون اجازه او تلویزیون را قبول کرده ناراحت می شود.چون بچه ها منتظر بودند تا پدر از راه برسد و اجازه بازکردن کارتن تلویزیون رنگی را بدهد، شهید بابایی با شگر خاصی، سر بچه ها را گرم می کند و در اوج بازی و خوشحالی، از آنها می پرسد:
- بچه ها بابا را بیشتر دوست دارید یا تلویزیون رنگی را؟
بچه ها دسته جمعی می گویند:
- بابا را.
سپس شهید بابایی به آنها می گوید:
- فرزندانم!در این شرایط، خانواده هایی هستند که پدرانشان را از دست داده اند و تلویزیون هم ندارند. چون خداوند به شما نعمت پدر را داده، پس بهتر است این تلویزیون را به بچه هایی بدهیم که پدر ندارند.
به هر حال فرزندان استدلال پدر را می پذیرند.
من در دفتر کارم بودم که شهید بابایی به من تلفن زد و گفت:
- آقای صرّاف! یک دستگاه تلویزیون رنگی در منزل ما هست زحمت بکشید و آن را ببرید به نظرآباد کاشان و به خانواده شهید محولاتی بدهید .

پرواز تا بی نهایت صفحه 154


سهم خانوادة من

يک رو با دو تا از همرزمانش آمده بودند خانه. آن وقت‌ها هنوز کوي طلّاب مي‌نشستيم. خانه کوچک بودو تا دلت بخواهد، گرم. فصل تابستان بود و عرق، همين‌طور شر و شر از سر و رومان مي‌ريخت.
رفتم آشپزخانه يک پارچ آب يخ درست کردم و برايشان بردم. در هيمن حال، يکي از دوست‌هاي عبدالحسين، سينه‌اي صاف کرد و گفت: ببخشين حاج آقا! اگر جسارت نباشه، مي‌خواستم بگم کولري رو که دادين به او بندة خدا، براي خونة خودتون که خيلي واجب‌تر بود.
يکي ديگر به تأييد حرف او گفت: آره بابا، بچه‌هاي شما اين جا خيلي بيشتر گرما مي‌خورن.
کنجکاو شدم و با خود گفتم: پس شوهر ما کولر هم تقسيم مي‌کنه!
منتظر بودم ببينم عبدالحسين چه مي‌گويد. خنده‌اي کرد و گفت: اين حرف‌ها چيه شما مي‌زنين؟
رفيقش گفت: جدي مي‌گيم حاج آقا!
باز خنديد و گفت: شوخي نکن بابا جلو اين زن‌ها؛ الآن خانم ما باورش مي‌شه و فکر مي‌کنه اجازة تقسيم تمام کولرهاي دنيا، دست ماست.
انگار فهميدند عبدالحسين دوست ندارد راجع به اين موضوع صحبت شود؛ ديگر چيزي نگفتند. من هم خيال کولر را از سرم بيرون کردم و مي‌دانستم کاري که نبايد بکند، نمي‌کند و از اتاق آمدم بيرون.
بعد از شهادتش، همان رفيقش مي‌گفت: اون روز، وقتي شما از اتاق رفتين بيرون، حاج آقا گفت: مي‌شه او خانواده‌اي که شهيد دادن، اون مادر شهيدي که جگرش داغ داره، توي گرما باشه و بچه‌هاي من زير کولر؟ کولر، سهم مادر شهيده، خانوادة من گرما رو مي‌تونن تحمل کنن. از اين گذشته، خانوادة من توي انقلاب سهمي ندارن که بخوان کولر بيت المال رو بگيرن


خاک های نرم کوشک صفحه 138 و 1